Kadusijon
Kadusijon (jun. Καδούσιοι, lat. Cadusii, ingl. Kadousian, erm. Katišk) — xəjli ǧədimə ǧəbilonədən gyləj bin. Əvon čə Kaspi dyjo ijan Midijə kišvəri mijono bə Paraxoafr bandi žijədə žijedən[1]. Vasilij Bartoldi votə syxanon gorə əvon pijodə de nizə čəng kardə ǧəbilə byən[2].
Əsyl
[sərost bykə | kodi sərost karde]Kadusijon ǧədimədə ce Gilani zəminədə žijə ǧəbilə byən. Cəvon barədə ve taryxəvonon kitobšon nyvoštə. Čozef Markvart əvoni cə massəgeti ǧəbiləkü bešə eftaliton i gylə hissə hisob kardejdəbe[3]. Vasilij Tatišev əvoni junani ǧəbilə təki hisob kardejdəbe[4]. Edvin Grantovskij bə kadusijon ironi ǧəbilə təki dijə kardejdəbe[5]. Bə jolə Plinij nyvyštənomə gorə kadusijon cə iskiton gel ǧəbilə nom byə[6]. Ernst Herzfeld cəvon šahi Pərsondi de šahnomə gəhrəmoni Əfrasiabi bərobər kardəšbe[7].
Səvonon
[sərost bykə | kodi sərost karde]- ↑ ....kadusii qraniçat s midiйцami i matianami u podoşvı Paraxoafrı. // Materialı po istorii SSSR. Dlя seminarskix i praktiçeskix zanяtiй. Vıp. 1. Drevneйşie narodı i qosudarstva na territorii SSSR. — M.: Vısşaя şkola, 1985. — s. 109 — 303 s.
- ↑ Bartolьd. V. V. Rabotı po istoriçeskoй qeoqrafii i istorii İrana. Tom 7. Moskva: Nauka, 1974. — 215 s.— 667 s.
- ↑ Nina Viktorovna Piqulevskaя. Siriйskie istoçniki po istorii narodov SSSR. — Moskva: İzd-vo Akademii nauk SSSR, 1941. — S. 48. — 170 s.
- ↑ Vasiliй Nikitiç Tatiщev. İzbrannıe proizvedeniя / Otv. red. Valk S.N.. — Leninqrad: Nauka, 1979. — S. 304. — 470 s.
- ↑ Эdvin Arvidoviç Qrantovskiй. Rannяя istoriя iranskix plemen Peredneй Azii / Otv. red. Dandamaev M. A.. — Moskva: Nauka, 1970. — S. 374. — 395 s.
- ↑ İqorь Qodoviç Semenov. Svedeniя Psevdo-Bardesana Эdesskoqo o Kavkaze: III-pervaя polovina IV v.. — Maxaçkala: ALEF, 2011. — S. 6. — 109 s. —
- ↑ Władysław Dulęba. The Cyrus Legend in the Šāhnāme. — Enigma Press, 1995. — S. 63, 80. — 116 s. — ISBN 978-83-86110-19-3.